stronka tutaj
Ostatnia z książąt Słuckich: Kronika z czasów Zygmunta Trzeciego
Šį istorinį romaną 1841 m. lenkų kalba išleido Vilniaus leidėjai ir spaustuvininkai Adomas ir Juozapas Zavadskiai.
Romano veiksmas vyksta 1599–1600 m. Vilniuje, kai Lietuvos visuomenėje plito protestantizmas, daugėjo neramumų, kruvinų
konfliktų.
Mirus paskutiniam Slucko kunigaikščiui Jurgiui Olelkaičiui, jo duktė Sofija paveldėjo Slucko ir Kapyliaus kunigaikštystes.
Našlaitę globoja garsių LDK didikų Chodkevičių šeima. Radvilų giminė, trokšdama perimti šias kunigaikštystes, pasiekia,
kad dar nepilnametė Sofija būtų pažadėta Jonušui Radvilai.
Įtampa tarp Chodkevičių ir Radvilų giminių auga, nes Jonušo Radvilos tėvas, Vilniaus vaivada Kristupas Radvila Perkūnas,
vadovauja protestantams, o Chodkevičių giminė – uolūs katalikai. Jie atsisako išleisti Sofiją už Jonušo. Radvilos nusprendžia
siekti kunigaikštytės ginklu. Abi šalys pradeda rengtis karui.
Iš lenkų kalbos vertė Kazys Uscila.
Ta powieść historyczna z 1841 roku w polskim języku wyszła w Wilnie w drukarni Adama i józefa Zawadzkich. Akcja powieści
dzieje się w latach 1599-1600 w Wilnie, kiedy w litewskim społeczeństwie rozpowszechnił się protestantyzm, więcej niespokojów,
krwawe konflikty.
Umiera ostatni książę słucki Jerzy Olelkowicz, jego córka Zofia dziedziczy Słuck i księstwo kopylskie.
Sierota po słynnym opiekunie Wielkiego Księstwa Litewskiego możnowładczej rodzinie Chodkiewiczów. Ród Radziwiłłów, pragnący
przejąć to księstwo, osiąga to że jeszcze niepełnoletnia Zofia będzie wydana za Janusza Radziwiłła.
Napięcie pomiędzy rodami Chodkiewiczów i Radziwiłłów rośnie, ponieważ ojciec Janusza Radziwiłła, wileński wojewoda Krzysztof
Radziwiłł Perkun, przewodniczy protestantom, a rodzina Chodkiewiczów jest gorliwie katolicka. Oni odmawiają wyjścia za mąż
Zofii za Janusza. Radziwiłł postanawia osiągnąć cel - zdobycie księżniczki, bronią. Obie strony podejmują przygotowania do wojny.
Z polskiej mowy przetłumaczył (powieść) Kazys Uscila.
Jest to bardzo ciekawa wiadomość i należy zauważyć, że ten mały kraj powoli prześciga nas w JIK-owych wydawnictwach.
Zdjęcia: www (briedis, wiki)
Tłumaczenie: Nerka (Wilno) Micza (Poznań)
